معنی بادیان
لغت نامه دهخدا
بادیان. (اِ) از تیره ٔ ماگنولیاسه. منبتش چین، هند، فیلیپین، ژاپن و آمریکای شمالیست. قسمت قابل مصرف، میوه و ماده ٔ مؤثره، اسانس. رجوع به کارآموزی داروسازی ص 200 شود. اسم تازی رازیانج است و بفارسی رازیانه گویند. (فهرست مخزن الادویه).
بادیان. (اِخ) رشته کوهی است در مغرب خونسار که از جنوب شرقی بکوههای دالان و حوازدان و سفیدکوه و قمشه متصل گردیده و پس از آن در همان امتداد کوه دمبالار و کوههای بوانات کشیده شده قله ٔمرتفع آن در جنوب آباده موسوم به بل 4320 گز است.
بادیان. (اِ) بادیانه. تخمی است دوائی، بعربی آنرا شَمار و رازیانج گویند. گرم و خشک است در دوم. (آنندراج). تخم نباتی است بلندتر از زرعی، ساقش مربع و برگش باریک و خوشبو و گلش مایل بسپیدی و آن را انیسون گویند. مصلح ضرر چائی ختائی است که استعمال و شرب آن متداول شده. (انجمن آرا). گیاه معطری از طایفه ٔ چتریان که رازیانه نیز گویند. (ناظم الاطباء). و رجوع به شعوری ج 1 ورق 180 شود. رازیانج. (محمودبن عمر ربنجنی) (بحر الجواهر). بادتخم. وادیان. (شعوری از اختیارات). رازیانه. (محمودبن عمر ربنجنی) (بحر الجواهر). چارتخم:
نیست مرا وقت ضعیفی هنوز
بشکندش این شکر و بادیان.
ناصرخسرو.
[تر آن] گرم است بدرجه ٔ دوم و خشک بدرجه ٔ اول و خشک [آن] گرم و تر باشد سده را بگشاید و ادرار کند و رطوبتها را بگدازد و بادها را بشکند و آب او اندر چشم کشند چشم را روشن کند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی).
بادیان خطائی
بادیان خطائی. [ن ِ خ َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) رجوع به بادیان ختائی شود.
بادیان شامی
بادیان شامی. [ن ِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) انیسون است. (فهرست مخزن الادویه).
بادیان رومی
بادیان رومی. [ن ِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) دانه های بسیار معطر است ولی با دانه های رازیانه غالباً مخلوط میشود. دانه های رازیانه دارای هشت شیار و دانه های انیسون که معمولاً آنرا بادیان رومی میگویند دارای ده شیارند (بادیان ختائی غیر از آنست). (از گیاه شناسی گل گلاب ص 235). اَنیسون. (فهرست مخزن الادویه). حب الحلوه. رجوع به انیسون شود.
بادیان ختائی
بادیان ختائی. [ن ِ خ َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) بادیان خطائی. میوه ٔ درخت قشنگی است همیشه سبز و از طایفه ٔ ماگنولیاسه و از محصولات چین و ژاپون و از ادویه ٔ محرکه است و اهل چین این ثمر را محترم می دارند و پس از صرف غذا می خورند و در محضر بت می سوزانند. (ناظم الاطباء: بادیان و بادیان خطائی). از تیره ٔ ماگنولیاهاست که دانه های آن معطر است و در داروسازی بکار میرود. (گیاه شناسی گل گلاب ص 201).و رجوع به ص 235 همین کتاب شود. از ادویه ٔ جدید است.ماهیت آن: ثمریست جوزی رنگ و هشت پره و بعضی هفت پره وهر پره ای دو پارچه پیوسته بهم. بالای آنها منشق و دراندرون آن تخم کوچک نیز جوزی رنگ و طعم آن فی الجمله شبیه به رازیانه است و لهذا آنرا بادیان ختائی نامنداز جهت آنکه شکل آن مانند رازیانه است و از جبال نیپال و چین و زیربادرات هند آورند. بهتر و مستعمل آن تازه و تندطعم و پُررائحه ٔ آن است و کهنه ٔ آن که سیاه رنگ و طعم و رائحه ٔ آن برطرف شده باشد غیرمستعمل. طبیعت آن: در دوم گرم و خشک و منسوب بمشتری. افعال و خواص آن: محلل و مفتح و مقوی معده و هاضمه و دافع ریاح و ثقل طعام و درد احشا و تحلیل بلغم و ریاح و مدربول، و نصارا جهت امور مذکوره با چای خطائی طبخ نموده بدستور مذکور در چای مینوشند. مضر عضل و عصب، سلیم و مصدع و مورث تشنگی. مصلح آن بریان نمودن آن است. (مخزن الادویه چ هند صص 128- 129: بادیان خطائی).
فرهنگ عمید
گیاهی خوشبو با گلهای زرد چتری که دانههای ریز و معطر آن بهعنوان چاشنی غذا و دارو مصرف میشود، رازیان، رازیانه، رازیانج، رازیام، بادتخم، والان،
* بادیان ختایی: (زیستشناسی) میوۀ درختی بومیِ شرق آسیا و شبیه آلش با گلهای زرد که میوهاش مصرف دارویی دارد،
* بادیان رومی: (زیستشناسی) = انیسون
فرهنگ گیاهان
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) گیاهی از تیره چتریان که دو ساله یا پایاست رازیانه و آن دارای انواع است.
حل جدول
گیاه رازیانه
خواص گیاهان دارویی
تخم آن دارای یک اسانس روغنی فرار است. که قسمت عمده آن را آنتول تشکیل می دهد. روغن دانه آن ضد انگل است. دارویی موثر در کم سویی چشم است. و ریاد کننده شیر محسوب می شود. در باز کردن برونشهای آسمی موثر است. کمتر بیماری است که با آن پاسخ مثبت ندهد. ودارویی موثر است در باز نگه داشتن عروق.
واژه پیشنهادی
انیسون
معادل ابجد
68