معنی اون

اون. [] (ترکی، اِ) آواز. (شرفنامه ٔ منیری).

اون. [اِ وَ] (ع اِ) هنگام. (منتهی الارب).

اون. [اَ وَ] (ع اِ) هنگام. (منتهی الارب). ج، آونه. (منتهی الارب).

اون. (ع اِ) ج ِ اِوان. صفه ٔ بزرگ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ایوان.

اون. [اَ] (ع اِ مص) تن آسایی. || نرمی. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). || (ص، اِ) آرام و نرم. (ناظم الاطباء). || آهسته. || رفتار. || یک گوشه ٔ خرجین. || (مص) آهسته و نرم و آرام رفتن. (منتهی الارب). (ناظم الاطباء). آهستگی و چربی کردن. (تاج المصادر بیهقی). نرم رفتن. (تاج المصادر بیهقی).

تیموله اون. [م ُ ل ِ اُ] (اِخ) از سران دولت یونان قدیم (410-336 ق.م.) و آزادکننده ٔ سیراکوس است. وی به قانون و آزادی بحدی عشق می ورزید که برادرش را محکوم به مرگ کرد. (از لاروس). رجوع به قاموس الاعلام ترکی ذیل کلمه ٔ تیمولیون شود.

معلق، آویزان

عدد 10 آذری

آن

ده

آرد

ده هزار

سیزده

سیزده

پانزده

57