معنی امانتی

امانتی. [اَ ن َ] (ص نسبی، اِ) مال یا چیزی که بعنوان امانت بکسی سپارند. ودیعه. (فرهنگ فارسی معین).

نیک امانتی. [اَ ن َ] (حامص مرکب) امین بودن. درستکاری: چون روزگاری بگذشت این جوان از نیک امانتی و فصیحی و جوانمردی به ندیمی امین بلخ افتاد. (اسکندرنامه) (یادداشت مؤلف).

Fiduciary, Loaner, Trust

واثق، وکیل

زینهاری سپرده ای ایرمانی (صفت اسم) مال یا چیزی که بعنوان امانت بکسی سپارند ودیعه.

رهنی

عاریه

دست دست را می شناسد

(~.) [ع - فا.] (ص نسب.) مال یا چیزی که به عنوان امانت به کسی سپارند، ودیعه.

عاریت، ودیعه

امانی

امانتی

امانتی

امانتی

امانتی.

امانتی،

502