معنی استمداد

استمداد. [اِ ت ِ] (ع مص) یاری خواستن. (منتهی الارب). مدد خواستن. (زوزنی). یاری جستن. یاوری خواستن. بمدد طلبیدن. استعانت. اعانت جستن: مدّت مجاهدت دراز کشید واهبت و سازی که داشتیم نمانده و راه استمداد و طلب زاد بسته بود و مدتها در مضایق آن شدت و مغالق آن کربت بماندیم. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 26). الیسع چون بجانب قهستان رسید رحل و ثقل بخوس بگذاشت و بر امید استمداد به بخارا رفت. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 291).
- استمداد کردن، استعانت. مدد خواستن. یاری خواستن:
این غزل را پیش ازین هرچند انشا کرده بود
صائب از روح فغانی دیگر استمداد کرد.
صائب.
|| سیاهی گرفتن از دوات. (منتهی الارب).

(اِ تِ) [ع.] (مص م.) یاری خواستن.

یاری طلبیدن

هوار

هوار

استمداد

استمداد طلبیدن

استعانت، استمداد

کمک‌خواهی، مددخواهی، مددطلبی، یاری‌جویی

کمک خواستن، مدد خواستن، یاری خواستن،

یاری خواستن

(مصدر) مدد خواستن یاری خواستن.

یاری خواستن

جمع استمداد

ricorso

510