معنی اردوگاه

اردوگاه. [اُ] (اِ مرکب) محل اردو. مُعسکر.

Camp, Encampment

kamp

محل تشکیل اردو،
محل نگه‌داری آوارگان و اسرای جنگی،

کمپ

اشکرگاه، منزلگاه، مقر

کمپ

ساخلو

اردو، لشکرگاه، اتراقگاه، منزلگاه

معسکر

(~.) [تر - فا.] (اِمر.) محل اردو.

بونک

accampamento

Lager (n), Zelten

حسن کاربخش

محمّدرضا عالی پیام

احمد نادری

237