معنی ادم اهنی

ربات

دبوس

ربات، روات

ادم. [اَ دَ] (ع اِ) اسم جمع ادیم. چرم.

ادم. [اُ] (ع ص، اِ) ج ِ آدَم. گندم گونان. || ج ِ اَدمانه.

ادم. [اُ دُ] (اِخ) یکی از قراء طائف است. (معجم البلدان).

ادم. [اَ دَم م] (ع ن تف) نعت تفضیلی از دَم ّ. مالیده تر.
- امثال:
ادم ّ من الوباره.
ادم ّ من بعره.

ادم. [اَ دَ] (ع اِ) قبر. گور. || قسمی خرما که آنرا برنی نیز نامند.

ادم. [اَ دَ] (اِ) لعل. (آنندراج). این معنی جای دیگر دیده نشد.

ادم. [اَ] (ع اِ) پیشوای قوم و روگاه آنها که شناخته شوند به او. مقتدی. مهتر. اَدمه. اِدام.

ادم. [اِ دُ] (اِخ) ادومه. ناحیتی شامل قسمت جنوبی یهودیه و قسمت شمالی عربستان. رجوع به ادوم شود.

ادم. [اُ] (ع اِ) نانخورش. خورش. قاتق. صبغ. هرچه اصلاح طعام کند چون سرکه و نمک و امثال آن. اِدام. ج، آدام.

ادم. [اُ دُ] (ع ص، اِ) آهوان سپید: والادم من الظباء؛ البیض تعلوهن ّ جدَدٌ فیهن غُبره. (معجم البلدان). || ج ِ اَدیم. || ج ِ اِدام.

ادم. [اَ دَ] (اِخ) ناحیه ای نزدیک هجر از سرزمین بحرین. || موضعی نزدیک ذی قار و هامرز آنجا بقتل رسید. (معجم البلدان). || بقول نصر موضعی است نزدیک عمق و یاقوت گوید گمان میکنم که کوهی است. (معجم البلدان). || ناحیه ای از عمان. شهری بعمان. (دمشقی). از نواحی عمان شمالی مجاور شِملیل و آن ناحیه ٔ دیگریست از عمان نزدیک بحر. (معجم البلدان). || اولین منزل از واسط در راه حجاج و آن چشمه ایست. || از قراء یمن و از اعمال صنعاء است. (معجم البلدان).

Hauptzeugnis (n), Heftklamme (f), Klammern, Krampe (f)

111