معنی اتیلن | جدول یاب

فرهنگ معین

اتیلن

(اِ لِ) [فر.] (اِ.) گازی است بی رنگ، کم رایحه و آن را به وسیله اخراج آب از الکل به وسیله اسید سولفوریک به دست می آورند و آن در ترکیب گاز روشنایی داخل است. نشانه آن در شیمی 4 H 2 C و وزن مخصوص آن 97/0 است.

حل جدول

اتیلن

گاز آلى دوکربنى

گازی بی‌رنگ و آتش‌زا

اتیلن

گاز آلی دو کربنی با بندهای دوگانه

اتیلن

گازی بی‌رنگ و بابوی زننده

اتیلن

گاز آلى دوکربنى

اتیلن

گاز آلی دوکربنی

اتیلن

فرهنگ عمید

اتیلن

گازی بی‌رنگ، با بوی زننده، قابل اشتعال، و دارای شعلۀ بسیار که از تقطیر مواد آلی خصوصاً چربی‌ها به‌دست می‌آید و مادۀ اولیه در تهیۀ بسیاری از پلاستیک‌هاست،

فرهنگ فارسی هوشیار

اتیلن

(اسم) گازیست بی رنگ کم رایحه و آنرا بوسیله اخراج آب از الکل بوسیله اسید سولفوریک بدست میاورند و آن در ترکیب گاز روشنایی داخل است. وزن مخصوص آن 97 ,. است.

لغت نامه دهخدا

تتراکلرور اتیلن

تتراکلرور اتیلن. [ت ِ ل ُ رِ اِ ل ِ] (اِ) مایعی است که در 121 درجه حرارت بجوش می آید. خاصیت سمی و درجه ٔ جذب شدن آن از تتراکلرور دوکربن کمتر است و در کرمهای پرندگان مخصوصاً «هتراکیس » کبوتر بمقدار 0/1- 0/2 سانتی متر مکعب برای هر کیلوگرم وزن حیوان بسیار مؤثر و بعلاوه در مورد آسکاریس و «ان سینر» سگ و گربه و سایر کرمهای مدور حیوانات نیز تأثیر دارد. (از درمانشناسی احمد عطایی ص 418). رجوع به تتراکلروردوکربن شود.