معنی اتاقی ازنی
حل جدول
لغت نامه دهخدا
ازنی. [اَ زَ نی ی] (ص نسبی) منسوب به ذویَزَن. یَزَنی. یزانی. ازانی.
- رمح ازنی، نیزه ٔ راست منسوب بذی یزن، و هو ملک من ملوک حمیر. (مهذب الاسماء).
ازنی. [اَ نا] (ع ن تف) نعت تفضیلی از زانی. زانی تر.
- امثال:
ازنی من حَمامَه.
ازنی من سجاح، هی امراءه من بنی تمیم بن مره کانت ادعت فیهم النبوّه. ثم حملتهم علی ان زفوها الی مسیلمه المتنبی لعنهما اﷲ فوهبت نفسها له فقال لها:
الا قومی الی المخدع
فقد هیی لک المضجع...
و قال الشاعر:
و ازنی من سجاح بنی تمیم
و خاطبها مسیلمه الزّنیم
و أهدی من قطاه بنی تمیم
الی اللؤم التمیمی القدیم.
ازنی من ضیون.
ازنی من قِرَد، زعم الهیثم بن عدی ّ ان ّ قِرَداً اسم رجل من هذیل یقال له قردبن معویه و قال بعضهم ان القرد ازنی الحیوان و زعم ان قرداً ازنی فی الجاهلیه فرجمته القرود.
ازنی من قِطّ.
ازنی من هِجرس، قالوا هو القرد و قالوا هو الدب.
ازنی من هرّ، قال ابن الکلبی هی هرّ بنت یامن الیهودیهمن حضرموت و هی احدی الشوامت بموت رسول اﷲ (ص). فاخذها المهاجربن ابی امیه عامل رسول اﷲ فقطع یدها.
(مجمع الامثال میدانی).
گویش مازندرانی
روستایی از دهستان چهاردانگه ی سورتچی ساری
فارسی به عربی
قصبه
واژه پیشنهادی
اتاق چهارشنبه سوری
نویسنده رمان اتاقی از آن خود
ویرجینیا وولف
رمانی از ادوارد مورگان فارستر
اتاقی با یک منظره
از کتابهای فمینیستی
اتاقی از آن خود
اطلاعات عمومی
انگلیسی به فارسی
ساخته شده ازنی
معادل ابجد
580