معادل ابجد
آفرین در معادل ابجد
آفرین
- 341
حل جدول
آفرین در حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
آفرین در مترادف و متضاد زبان فارسی
-
دعا، نیایش، تحسین، تعریف، تمجید، درود، ستایش، مدح، احسنت، بهبه، حبذا، خوشا، خهخه، زه، زهی، مرحبا، مریزاد، وه، خوشی، خیر، سعادت،
(متضاد) لعن، نفرین. توضیح بیشتر ...
فرهنگ معین
آفرین در فرهنگ معین
- تحسین، سپاس، درود، تهنیت، تبریک، دعای نیک. [خوانش: (~. ) [په. ] (اِ. )]. توضیح بیشتر ...
- (فَ) (ص فا.) آفریننده: جهان آفرین، سخن آفرین.
لغت نامه دهخدا
آفرین در لغت نامه دهخدا
-
آفرین. [ف َ] (اِ) زه. فری. فریش. افرا. آباد. خَه. خهی. بَه. بَه بَه. پَه. پَه پَه. زهی. پَخ پَخ. آخ. (برهان). اَخ. (برهان). بخ. وَه. وَه وَه. شاباش. شادباش. شادزی. مریزاد. دستخوش. انوشه. انوشه بزی. چنانهن (؟). احسنت. مرحبا. بارک اﷲ. مرحباً بِک. طوبی لَک. بخ بخ. ماشأاﷲ:
یکی یادگاری شد اندر جهان
بر او آفرین از کهان و مهان.
فردوسی.
چو هوم آن سر و تاج شاهان بدید
بر ایشان بداد آفرین گسترید
همان شهریاران بدو آفرین
همی خواندند از جهان آفرین. توضیح بیشتر ...
-
آفرین. [ف َ] (نف مرخم) مخفف آفریننده در کلمات مرکبه، چون آفرین آفرین، بکرآفرین، جان آفرین، جهان آفرین، دادآفرین، زبان آفرین، سحرآفرین، سحرحلال آفرین، سخن آفرین، صورت آفرین، گیتی آفرین:
جهان شد ز دادش پر از آفرین
بفرمان دادار دادآفرین.
فردوسی.
بشد زود اسحاق و کرد آفرین
چنان خواستش زآفرین آفرین.
شمسی (یوسف و زلیخا).
همی ریخت از دیدگان آب زرد
همی از جهان آفرین یاد کرد.
فردوسی.
که پیش تو آمد بدین هفت خوان
بر این بر، جهان آفرین را بخوان. توضیح بیشتر ...
- آفرین. [ف َ] (اِخ) تخلص شیخ قلندربخش هندوستانی که به فارسی شعر می سروده و منظومه ٔ تحفهالصنایع از اوست. || تخلص شاعری فارسی گوی از رؤسای قوم کاینهه ساکن اﷲآباد. || تخلص شاه فقیراﷲ لاهوری، که در بادی عمر زردشتی بوده و سپس بدین اسلام درآمده و به فارسی شعر بسیار گفته است. وفات او در 1143 یا 1154 هَ. ق. است. || تخلص زین العابدین نام، از شعرای اصفهان، شعرش نیکو و بسیار بوده و دیوان او در فتنه ٔ افغان از میان رفته و اشعار کمی از او متفرق مانده است. توضیح بیشتر ...
فرهنگ عمید
آفرین در فرهنگ عمید
-
در برابر کار خوب کسی به او میگویند، فری، زه، زهی، خه، خهی، احسنت، بارکالله: بر آن «آفرین» کآفرین آفرید / مکان و زمان و زمین آفرید (فردوسی: ۶/۲۴۱)،
(ادبی) [مجاز] شعری که در آن دیگری را ستایش کرده باشند، مدیحه،
(بن مضارعِ آفریدن) = آفریدن
آفریننده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): جانآفرین، جهانآفرین، سخنآفرین،
[مقابلِ نفرین] دعای نیک: بیآزاری و خامشی برگزین / که گوید که نفرین بِه از آفرین (فردوسی: ۳/۲۸۰)،
(اسم مصدر) [قدیمی] آفرینش: بر آن آفرین ﹋«︁فرین» آفرید / مکان و زمان و زمین آفرید (فردوسی: ۶/۲۴۱)،
(اسم) [قدیمی] ستایش، شُکر، سپاس،. توضیح بیشتر ...
فارسی به انگلیسی
آفرین در فارسی به انگلیسی
- Acclamation, Applause, Praise
فارسی به ترکی
آفرین در فارسی به ترکی
نام های ایرانی
آفرین در نام های ایرانی
- دخترانه، تشویق، هنگام تحسین و تشویق به کار می رود، مرحبا، به صورت پسوند و پیشوند همراه با بعضی نامها می آید و نامجدید می سازد مانند ماه آفرین، آفرین دخت. توضیح بیشتر ...
ترکی به فارسی
آفرین در ترکی به فارسی
- بارک الله، احسن
فرهنگ پهلوی
آفرین در فرهنگ پهلوی
- درود و سپاس
فارسی به ایتالیایی
آفرین در فارسی به ایتالیایی
بخش پیشنهاد معنی و ارسال نظرات
جهت پیشنهاد معنی لطفا
وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که
هنوز عضو جدول یاب نشده اید
از اینجا ثبت نام کنید