معنی آشکارکردن

هویدا

آشکارکردن

آشکارکردن

آشکارکردن لخت

آشکارکردن بسط دادن

عشق یا کینه خود را آشکارکردن

آشکاری، نشان دادن، آشکارکردن، نمایانی، نمایش

(مصدر) نشان دادن، آشکارکردن واضح ساختن.

‎ نمایاندن آشکارکردن، داد خواستن، درخواست کردن

(مصدر) نشان دادن، آشکارکردن واضح ساختن.

میانه ی راه ‎ سربسته گویی، رای کسی را زدن، بدی رساندن، در گناه انداختن، آشکارکردن رای

‎ پیدایی هویدایی، آشکارشدن، آشکارکردن، به جای آوردن شناختن ‎ (مصدر) پیداشدن آشکار گشتن هویدا شدن، (مصدر) پیدا کردن آشکار کردن، بجای آوردن دانستن شناختن، (اسم) هویدایی ظهور.

‎ آشکارکردن، پیداکردن، آفریدن، دندان نو بر آوردن (مصدر) آغاز کردن آغازیدن ابتدا کردن شروع کردن سر کردن سر گرفتن ابتدا ء، کارنو و نخستین آوردن نو آفریدن، آشکار کردن پیدا کردن چیزی را.

تجلیه. [ت َ ی َ] (ع مص) (از: «ج ل ی ») آشکارکردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از قطرالمحیط): ان اﷲ یجلی الساعه؛ ای یظهرها. (اقرب الموارد). خداوند آشکار می کند قیامت را. (ناظم الاطباء). || پیشی گرفتن در حلبه. (اقرب الموارد).

معالنه. [م ُ ل َ ن َ](ع مص) با هم آشکار و هویدا نمودن. عِلان.(منتهی الارب)(از آنندراج)(از ناظم الاطباء). با هم آشکارکردن دشمنی.(از اقرب الموارد). || به کسی اظهار ساختن.(منتهی الارب)(آنندراج)(از ناظم الاطباء). اظهار کردن کاری بر کسی.(از اقرب الموارد).

796