معنی آریوس
حل جدول
لغت نامه دهخدا
آریوس باغوس. (اِخ) رجوع به اَریوس باغوس شود.
پاله آریوس
پاله آریوس. [ل ِ] (اِخ) (آنتونیو دالاّ پاگلیا...) از شعرای لاتین جدید. مولد به آغاز قرن شانزدهم در وِرُلی از اعمال روم و او در 1570م.977/ هَ. ق. در روم مصلوب گردید. وی خود را از طرفداران تجدد معرفی کرد و از 1542م. همواره مورد تعقیب و بازجوئی بود. در سال 1546م.در لوک بعنوان استاد علم فصاحت و بلاغت پذیرفته شد ودر سال 1555م. به میلان رفت و از نو متهم گردید و به روم خوانده شد و محکوم بقتل گشت. منظومه ای بنام (دِآنی موروم ایمورتالیتاته لیبری ترس) که بسال 1536 سروده شده شهرتی بسزا دارد.
اراسم
اراسم. [اِ] (اِخ) یا الم (سن...) اسقف فُرمی، قرب گائِت در ایتالیا، بمائه ٔ پنجم میلادی. لمباردهای طرفدار آریوس ویرا با شکنجه های صعب بکشتند. ذکران وی در دوم ژوئن است.
لوهق بن عرفج
لوهق بن عرفج. [] (اِخ) نام مردی به عهد قدیم. او راست: کتاب طبائعالجن و موالیدهم و مواخیذهم و الارواح الصارعه. و این کتاب بزرگتر از کتاب آریوس رومی است. (ابن الندیم).
قسطنسیوس
قسطنسیوس. [ق ُ طَ] (اِخ) دوم (317- 361 م.) ابن قسطنطین کبیر. وی به بدعت آریوس (کاهن اسکندرانی که میگفت کلمه و با جوهر مساوی نیست) میل کرد و گروهی از آنان را به سال 356 م. به جنوب جزیره ٔ عربی فرستاد تا در عدن و سرزمین حمیر کنیسه ها بنیاد کردند. (ذیل المنجد).
نسطور
نسطور. [ن َ / ن ُ / ن ِ] (اِخ) نسطوریوس (نسطور) اسقف قسطنطنیه، متولد در جرمانیسی (سوریه) در حدود 380 م. و متوفی در لیبی در حدود 440 م. وی شاگرد تئودور از مردم مپسوس بود. وی نخست به دیر سن اپرپر نزدیک انطاکیه رفت. تئودوز دوم او را به اسقفی قسطنطنیه منصوب کرد (سال 428 م.). وی به ضد پیروان آریوس اقدام کرد، اما به زودی معتقد شد که در عیسی مسیح دو شخص و دو طبیعت وجود داشت. امپراطور که در ابتدا موافق او بود، پس از محکومیت عقاید او، از قبول بدعت وی دست کشید و بدو اجازه داد که در صومعه ٔ «سن اپرپر» انزوا گزیند، ولی بعدها وی را به واحه ای در صحرای لیبی تبعید کرد (سال 435 م.). (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین). اسقف قسطنطنیه بود و به حکم مجامع روحانی آنجا بدعت گذار شناخته و تبعید شد و در حدود 440 م. در مصر درگذشت. (تاریخ تصوف در اسلام غنی ص 86). از عهد سلطنت فیروز به بعد بر اثر آنکه زعمای مدرسه ٔ ایرانیان که در رها دایر بود عقاید نسطوریوس را پذیرفته و در نتیجه ٔ اخراج از رها و قلمرو حکومت رومیان به نصیبین پناهنده شدند، این مذهب در ایران قوت یافت و حتی گاه از طرف شاهنشاهان ساسانی علی رغم رومیان تقویت شد و کلیساهای نسطوریان در بسیاری از نقاط ایران و برخی از بلاد ماوراءالنهر دایر گردید و بازماندگان این عیسویان در عهد اسلامی تا حدود قرن پنجم در بسیاری از بلاد ایران به وفور به سر می بردند. (تاریخ ادبیات صفا ج 1 ص 6):
مرا اسقف محقق تر شناسد
زیعقوب و ز نسطور و ز ملکا.
خاقانی.
واژه پیشنهادی
آریوس
بنیانگذار آیین آریانیسم
آریوس
از فیلسوفان سده ۳ (میلادی)
آریوس
سیاستمدار و جهانگرد آلمانی
اولی آریوس
فرهنگ فارسی هوشیار
فرانسوی آریو سگرایی دبستانی به نام آریوس
فرهنگ فارسی آزاد
آریانسیم، Arianism مذهبِ پیروان آریوس میباشد. وی کشیشی بود اهل لیبی که در نیمه قرن سوّم و اوائل قرن چهرم باعقیدهء خدا بودنِ حضرت مسیح مخالفت نمود و لذا در شورای نیقیّه Nicaea طرد شد. پیروانش تا قرن هفتم میلادی وجود داشتند،
معادل ابجد
277