معنی آجل

آروغ: بسته دائم دهان خود از بخل / کز گلو برنیایدش آجل (؟: مجمع‌الفرس: آجل)،

آینده،
دیرآینده،
بامهلت، مدت‌دار،

آجل. [ج َ / ج ُ] (اِ) بادی که با آواز از گلو برآید. آروغ. فوز. باد گلو. رجک. جشا. رغ:
ناخوشی های دهر را بالکل
بایدت خورد و نازدن آجل.
روزبهان.
بسته دایم دهان خویش از بخل
کز گلو برنیایدت آجل.
؟

آجل. [ج ِ] (ع ص، اِ) بامهلت. دیرنده. تأخیرکننده. ضد عاجل:
عاجل نبود مگر شتابنده
هرگز نرود ز جای خویش آجل.
ناصرخسرو.
|| دیر، مقابل زود:
بدین زودی ندانستم که ما را
سفر باشد بعاجل یا به آجل.
منوچهری.
|| آخرت. مقابل عاجل به معنی دنیا: باری عاجل و آجل بهم نپیوندد. (کلیله و دمنه).
چون برای حق و روز آجل است
گر خطائی شد دیت بر عاقل است.
مولوی.
|| جانی و برانگیزنده ٔ بر جنایت.

آجل، از بعد آینده، مدت دار، فرصت دار، دیر آینده (ضدِّ عاجل)،

آینده، مدت‌دار

آینده، مدت دار

آتیه

آتی

پس آینده، درآینده، دیررس

آتیه، آینده، مستقبل، آخرت،
(متضاد) گذشته

آینده، آخرت، مدت دار. [خوانش: (جِ) [ع.] (ص.)]

(جُ یا جَ) (اِ.) آروغ.

با مهلت، دیرنده، تاخیر کننده باد گلو، آروغ

آینده

34