معنی آتن

لغت نامه دهخدا

آتن

آتن. [ت ُ] (ع اِ) ج ِ اَتان.

آتن. [ت ِ] (اِخ) کرسی آتیک و شهر بزرگ یونان قدیم. در 480 ق.م. خشایارشا پادشاه ایران این شهر راتسخیر کرد. رجال سیاسی و فیلسوفان و نویسندگان و هنرمندان نامی و بزرگ از آن برخاسته اند و امروز نیز پایتخت یونان است. آطنه. اثینه. آتنه. مدینهالحکماء.

حل جدول

آتن

شهر فلاسفه

پایتخت کشور یونان


کوه باستانی آتن

المپ


ریچارد آتن برو

برنده جایزه اسکار بهترین کارگردانی در سال 1982 میلادی


بنای تاریخی آتن

آکروپولیس


پاتراس ، هراکلیون، آتن

شهری در یونان


موزه مشهور آتن

آکروپولیس

گویش مازندرانی

آتن

بافتن

واژه پیشنهادی

آتن

خدای قرص خورشید؛ در طی دوران سلطنت پادشاه اخناتون؛ به عنوان خدای متعال پرستیده میشد


پادشاه افسانه‌ای آتن

ارختئوس


از رجال آتن

کلیس تنس


بنای تاریخی آتن

آکروپولیس

فرهنگ فارسی هوشیار

آتن

شهر بزرگ یونان قدیم

معادل ابجد

آتن

451

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری