شهرآرا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

شهرآرا. [ش َ] (اِمص مرکب) تزیین شهر برای جشنی یا ورود شاهی و غیره.آذین بندی شهر. (یادداشت مؤلف). شهرآرایی. رجوع به شهرآرایی شود. || (نف مرکب) آرایش دهنده ٔ شهر. آنچه یا آنکه شهر را بیاراید. || آنکه بزیبائی مایه ٔ آرامش شهر شود. شهرآرای:
کیست کو بر ما به بیراهی گواهی میدهد
گو ببین آن روی شهرآرا و عیب من مکن.
سعدی.
رجوع به شهرآرای شود.

آرایندۀ شهر، آرایش‌کنندۀ شهر،
(اسم مصدر) زیب و زینت بستن شهر، آذین‌بندی شهر،

محله ای در تهران

محله ای در منطقه 2 تهران