مرجعیت در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

مرجعیت. [م َ ج َ عی ی َ](ع مص جعلی، اِمص) مرجع بودن. مورد رجوع بودن. محل مراجعه ٔ دیگران بودن. رجوع به مرجع شود. || مرجع تقلید بودن.(فرهنگ فارسی معین).

مرجع بودن، مرجع تقلید بودن، مجتهد. [خوانش: (مَ جَ یَّ) [ازع.] (مص جع.)]

اجتهاد، فقاهت

محل مراجعه دیگران بودن، مرجع تقلید بودن