معنی خاستگاه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

خاستگاه. (اِ مرکب) مبداء. محل برخاستن. جایگاه بلند شدن و طلوع کردن.

(اِمر.) جایی که چیزی ازآن برمی خیزد یا در آن پدید می آید، منشأ، منبع.

جای برخاستن، مبدٲ،

خاستنگاه، مبدا،
(متضاد) مقصد، سرچشمه، منشا، منبع، تجلی گاه، تجلی‌گه

جای بلند شدن