تمادح در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تمادح. [ت َ دُ] (ع مص) همدیگر را ستودن. منه المثل: التمادح التذابح. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || فراخ شدن تهیگاه چارپا از سیری. تندح. (از اقرب الموارد).

(تَ دُ) [ع.] (مص م.) یکدیگر را ستودن.

هم آفرینگویی ‎ (مصدر) یکدیگر را ستوددن هم را مدح کردن، (اسم) ستایش.