گدار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

گدار. [گ ُ] (اِ) معبر. ممر: اسگدار؛ اسب گدار. گاوگدار. کبک گدار.
- بی گدار به آب زدن، بی احتیاط به کاری قیام کردن. بی فکر کاری را انجام دادن.

(گُ) (اِ.) معبر و گذرگاه در آب، پایاب، جای کم عمق رودخانه که می توان پهنای آن را بدون شنا کردن پیمود.

گودی ته دره،
جایی از رودخانه که خشک و بی‌آب باشد،
گذار و عبور،
معبر و گذرگاه،

گذرگاه میانکوه

بخش کم ژرفاى رودخانه

گذرگاه میان کوه

گودی ته دره

زمان موقع

کولی

گودی ته دره، عبور و گذرگاه