پاسخ: با سلام و سپاس از همراهی گرم و پرمهرتان

پاسخ: سلام و سپاس. در دهخدا آمده است: طاس . (اِ) در اصل فارسی تاس است ، فارسی زبانان عربی دان به طاء نویسند و رواج گرفت ، از عالم طپیدن و طلا به معنی طشت کلان و گهری . (غیاث اللغات ). و در منتخب نوشته ظرفی که درو آب و شراب خورند و هیچ نگفته که معرب است و در شرح نصاب نوشته که : طاس از لغات مولد است یعنی عربی نیست بلکه از آن گرفته اند. (غیاث اللغات ). ج ، طاسات . (مهذب الاسماء). پنگان . (لغتنامه ٔ اسدی ). فنجان . اجانة. ظرفی که در آن آشامند. ظرف شراب . جام . آوند شراب . (دهار). مکّوک ؛ طاس که بدان آب خورند. (منتهی الارب ). پیاله . تشت . طشت : تو چه پنداریا که من ملخم که بترسم ز بانگ سینی و طاس . خسروی . همه این ابهامات رو در جدول یاب سرچ کنید موجود است.

پاسخ: سلام و تشکر

پاسخ: سلام و سپاس

پاسخ: سلام و سپاس

پاسخ: سلام و سپاس

پاسخ: سلام و سپاس