معنی یک سوار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

یک سوار. [ی َ / ی ِ س َ] (ص مرکب) یک سواره. دلاور. (ناظم الاطباء):
نوروز دواسبه یک سواری ست
کآسیب به مهرگان برافکند.
خاقانی.
|| سوار سپاهی که در لشکر صاحب هیچ رتبت لشکری نیست. (ناظم الاطباء). تک سواره. سپاهی داوطلب و دل انگیز. منفرد. چریک مستقل که وابسته به دسته ای و گروهی نباشد: سالاران یک سواران را نصیحتها کردند و امیدها دادند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 633). ازآن ِ من آسان است که بر جای دارم و اگر ندارمی تاوان توانمی داد وازآن ِ یک سواران و خرده مردم دشوارتر. (ایضاً ص 259).
اگر پای بندی رضا پیش گیر
و گر یک سواری سر خویش گیر.
سعدی (بوستان).
و رجوع به یک سواره شود.

تک‌سوار، یکه‌سوار، یکه‌تاز،
[مجاز] آفتاب،

دلاور، یکه سوار