ینگ دنیا در لغت نامه دهخدا

ینگ دنیا. [ی ِ گ ِ دُن ْ] (اِخ) دنیای نو. ارض جدید. نامی که ترکان به قاره ٔ امریکا داده اند. ینگی دنیا. ینگه دنیا:
هر روز شوند عاشقان نو
گویی تو شده ست ینگ دنیا.
خان قزلباش امید (از آنندراج).
عاقلان را دهر زندان است و بند
غافلان را ینگ دنیایی خوش است.
حیاتی گیلانی.