معنی یل اوبار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

یل اوبار. [ی َ اَ / اُو] (نف مرکب) (از: یل + اوبار، ماده ٔ مضارع اوباریدن یا اوباشتن به معنی بلعیدن و افکندن) یل شکار. یل افکن. که پهلوانان را بر زمین زند و شکست دهد. و در اینجا به مناسبت «نهنگ » و تشبیه «سنان »بدان به کام فروبرنده ٔ یل. بلعنده ٔ یل:
سر خنجرش ابر خونخوار بود
سنانش نهنگ یل اوبار بود.
اسدی.