معنی یتامی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

یتامی. [ی َ ما] (ع ص، اِ) ج ِ یتیم. (اقرب الموارد) (دهار) (آنندراج) (ترجمان علامه ٔ جرجانی). ایتام. یَتَمَه. مَیتَمَه. یتائم. (از اقرب الموارد). یتیمان: ولدان یتامی یکسر دست بی پدری بر سر. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی). و رجوع به یتیم شود.

جمع یتیم، کودکی که پدرش مرده باشد