گیجگاه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

گیجگاه. (اِ مرکب) شقیقه. گودی دو پهلوی پیشانی که به گوش متصل است. و وجه تسمیه آن است که ضربت به شقیقه آدم را گیج میکند. (فرهنگ نظام). صدغ. لهجه ٔ قزوینی: گیژگاه.

(اِمر.) مابین چشم و گوش، شقیقه.

فرورفتگی کوچک در دو طرف پیشانی ‌بین چشم و گوش، شقیقه،

شقیقه

شقیقه، صداغ

شقیقه، گودی دو پهلوی پیشانی