معنی گرزه ٔ گاوسر در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

گرزه ٔ گاوسر. [گ ُ زَ / زِ ی ِس َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) گرزه ٔ گاوسار است که گرز فریدون باشد. (برهان). گرزه ٔ گاوپیکر است. (جهانگیری). گرزه ٔ گاوچهر و گاوپیکر و گاوسار و گاوسر، همه گرز فریدون بود. (انجمن آرا) (آنندراج):
برآویخت [گیو] با دیو [پولادوند] چون شیر نر
زره دار و با گرزه ٔ گاوسر.
فردوسی.
یکی گرزه ٔ گاوسر برگرفت
جهانی بدو ماند اندر شگفت.
فردوسی.
ابا یاره و گرزه ٔ گاوسر
ابا طوق زرین و زرین کمر.
فردوسی.
رجوع به گرزه ٔ گاوچهر و گرزه ٔ گاوپیکر و گرزه ٔ گاورنگ و گرزه ٔ گاوروی و گرزه ٔ گاوسار و گرزه ٔ گاومیش شود.