گب در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

گب. [گ َ] (ص) بزرگ. (آنندراج).

(اسم) اندرون رخ داخل چهره: روان گشته دایم دو چیز از جهان شد (از چهارش) زد و چشم کوری زدو گپ لالی (عبدالله عارض)