کوله پشتی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کوله پشتی. [ل َ / ل ِ پ ُ] (اِ مرکب) کیسه ای که برای حمل خواربار و لوازم دیگر برپشت بندند. ساک. (فرهنگ فارسی معین). || در کوهنوردی کیسه ٔ محتوی وسایل کوهنورد را گویند. ساک. (فرهنگ فارسی معین).

(لِ. پُ) (اِمر.) کیف یا کیسه ای که برای حمل بار بر پشت بندند.

کیف نسبتاً بزرگی برای راحت حمل کردن لوازم مختلف که بر پشت و روی شانه‌ها قرار می‌گیرد،

کیفی که به پشت بسته می‌شود

ساک کوه نوردی

کیفی که به پشت بسته می شود

توبره، ساک، کوله‌بار

(اسم) کیسه ای که برای حمل خواربار و لوازم دیگر بر پشت بندند ساک، در کوهنوردی کیسه محتوی وسایل کوهنورد را گویند ساک.