معنی کورانه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کورانه. [ن َ / ن ِ] (ص نسبی، ق مرکب) علی العمیاء. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کورکورانه. (فرهنگ فارسی معین):
ما که کورانه عصاها می زنیم
لاجرم قندیلها را بشکنیم.
مولوی.

کورانه. [ن َ / ن ِ] (اِخ) دهی از دهستان برادوست که در بخش صومای شهرستان ارومیه واقع است و 186 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

کورانه. [ن َ / ن ِ] (اِخ) دهی از دهستان ترگور که در بخش سلوانای شهرستان ارومیه واقع است و 175 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

کورکورانه

نسنجیده نا سنجیده علی العمیا ء کورانه. یا اطاعت کور کورانه. پیروی نسنجیده و بی گفتگو از کسی.