معنی کوبش در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کوبش. [ب ِ] (اِمص) عمل کوبیدن. کوفتن. (فرهنگ فارسی معین):
چنان کوبش گرز و کوپال بود
که دام و دد از بانگ بی هال بود.
اسدی (از فرهنگ فارسی معین).
و رجوع به کوبیدن و کوفتن شود.

کوفتن،
کوبیدگی،

(اسم) عمل کوبیدن کوفتن: چنان کوبش گرز و کوپال بود که دام و دد از بانگ بی هال بود.