معنی کندزبان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کندزبان. [ک ُ زَ] (ص مرکب) کسی که زبانش به هنگام سخن گفتن کند باشد. الکن. (فرهنگ فارسی معین):
کسی که ژاژ دراید به درگهی نشود
که چرب گویان آنجا شوند کندزبان.
فرخی (دیوان ص 329).

کسی که در سخن گفتن کند باشد یا زبانش بگیرد، الکن،

الکن

اخرس