معنی کلتة در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کلته. [ک ُ ل َ ت َ] (ع ص) فرس فلته و کلته، اسب که فراهم آمده و جمع شده تا برجهد. (منتهی الارب). فرس فلته و کلته؛ اسب فراهم آمده و دست و پای خود را جمعکرده تا برجهد. (ناظم الاطباء). فرس فلته و کلته، اسبی که خود را جمع کرده می جهد و بدان سبب آن را نتوان دریافت. (از اقرب الموارد). و رجوع به کُلَّت شود.

کلته. [ک ُ ت َ] (ع اِ) بهره ای از طعام. || کرانه و گوشه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).