معنی کرچ کرچ در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
کرچ کرچ. [ک َ ک َ] (ص مرکب، ق مرکب) قطعه قطعه. کرج کرج. قاش قاش. تکه تکه. (فرهنگ فارسی معین):
به تیغ اگر بکند کرچ کرچ پهلویم
بسان خربزه ٔ نرم دل خموشم من.
سیفی بدیعی (از آنندراج).
فرهنگ فارسی هوشیار
قطعه قطعه تکه تکه: } به تیغ اگر بکند کرچ کرچ پهلو یم بسان خربزه نرم دل خموشم من . { (سیفی بدیعی)
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.