معنی کرایه نشین در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

کرایه نشین. [ک ِ ی َ / ی ِ ن ِ] (نف مرکب) اجاره نشین. (یادداشت مؤلف). آنکه در خانه و جایی که کرایه کرده است اقامت کند. (فرهنگ فارسی معین).

فرهنگ معین

(~. نِ) (اِ.) مستأجر.

فرهنگ عمید

مستٲجر

فرهنگ فارسی هوشیار

سلاک نشین (صفت) آنکه در خانه و جایی که کرایه کرده اقامت کند.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر