معنی کدورت زدای در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کدورت زدای. [ک ُ رَ زِ] (نف مرکب) زداینده ٔ تیرگی و آلودگی و ناپاکی:
کو فر او که بود ضیابخش آفتاب
کو لطف این که بود کدورت زدای خاک.
خاقانی.