معنی کج مج در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کج مج. [ک َ م َ] (ص مرکب، از اتباع) بسیار خمیده و معوج. (ناظم الاطباء). کج و کوله. کج و معوج.
- کج مج رفتن، معوج و ناراست رفتن. (ناظم الاطباء):
کج مج می رود این چرخ بسی بی تاب است
پشت آئینه ٔ افلاک مگر سیماب است.
سالک یزدی (از آنندراج).
- خط کج مج، خط پیچاپیچ. که بر استقامتی نباشد. که جزخطوط هندسی باشد:
بنگر بدان درخش کز ابر کبودفام
برجست و روی ابر بناخن همی شخود
چون کودکی صغیر که با خامه ٔ طلا
کج مج خطی کشد به یکی صفحه ٔ کبود.
ملک الشعراءبهار.
|| سخن پیچیده و گفتار ناهموار و غلط. (ناظم الاطباء).
- کج مج زبان، کژمژزبان. (یادداشت مؤلف). آنکه سخنش فصیح نباشد و زبانش به کلمات خوب جاری نباشد. (غیاث اللغات) (آنندراج).
- کلید کج مج، کنایه از زبان است:
کاش بودی قوت آنم که آهی برکشم
کز کلید کج مج من قفل گردون واشدی.
مسیح کاشی (از آنندراج).
|| پرحرفی کودکان. (ناظم الاطباء).

کژ‌مژ

‎ (صفت) کج معوج: } کاش بودی قوت آنم که آهی بر کشم کز کلید کج مج من قفل گردون و اشدی ‎. { (مسیح کاشی)، آنکه فصیح نباشد و کلمات را نیکو ادا نکند، بطور کج و معوج کجکی.