کاگل در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کاگل. [گ ِ] (اِ مرکب) مخفف کاهگل. (ناظم الاطباء).

کاگل. [گ َ] (اِ) کلک و قلم تحریر. || نی میان تهی که در میان آب روید. (ناظم الاطباء). ظاهراً تحریفی است از کاکوگل.

کلک، قلم، نوعی نی که میان آب می روید. [خوانش: (گِ) (اِ.)]

نوعی نی که در میان آب می‌روید، نی،
کلک، قلم،

(اسم) نی میان تهی که در آب روید، کلک قلم. (اسم) گلی که در آن کاه کنند و در ساختمان دیوار گلی و امثال آن بکار برند.