معنی کاونده در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
کاونده. [وَ دَ / دِ] (نف) جستجو کننده. (یادداشت مؤلف). تفحص کننده. (آنندراج). ج، کاوندگان:
و دیگر که اند از پراکندگان
بدآموز و بدخواه کاوندگان.
فردوسی.
(وَ دِ) (ص فا.) جستجوکننده، مفتش.
کسی که جایی را میکاود، جستجوکننده،
(اسم) تفحص کننده تجسس کننده، کننده حفار، بحث کننده. - 4 ستیزه کننده.