معنی کارپیرا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

کارپیرا. (نف مرکب) آنکه کار انجام دهد. کارگشا. کارافژول:
آتش بسته گشاید همه کار
کارپیرای تو زر بایستی.
خاقانی.
زن کارپیرای روشن ضمیر
بدان خواسته گشت خواهش پذیر.
نظامی.

آن‌که کاری را راه می‌اندازد، کارپیراینده،

کارگشا، آنکه کار انجام دهد