چین و ماچین در لغت نامه دهخدا

چین و ماچین. [ن ُ] (اِخ) چین ماچین. چین و ماوراءِ چین. یا چین و کشنشین یا چین و ماچین:
چین تو ظاهر و ماچین به مثل باطن
تو به چین بودی و مانده ست ترا ماچین.
ناصرخسرو.

چین و ماچین. [ن ُ] (اِ مرکب، از اتباع) چین ماچین. قر و فر. با چین های بسیار در جامه.