معنی چنار و منار در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

چنار و منار. [چ َ / چ ِ رُ م َ] (ترکیب عطفی، اِ مرکب) کلمه ای است که در دشنام غلیظ و ستم شدید استعمال کنند، یعنی چنار و منار در بتر جای فلان و فلان. و نیز میگویند که چنار دادم و منار دادم. (آنندراج):
صبا بگو به محمدرضا که دیگر بار
نمد گرفتم و روغن زدم چنار و منار.
شفایی (ازآنندراج).
حکه ٔ او چو بشکند ناهار
پیش دندان کند چنارومنار.
شفایی (از آنندراج).
|| بمعنی آواره و سرگردان نیز در شعر آورده اند:
گهی به کابل و گاهی به هند بی تقصیر
سپهر سفله چنارومنار کرد مرا.
میرزا عبدالغنی قبول (از آنندراج).
- چنار و منار حواله کردن، کنایه از دشنام سخت وقیحانه به کسی دادن.
- چنار و منار گفتن، دشنامهای سخت بی شرمانه دادن.