معنی چرکناک در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

چرکناک. [چ ِ] (ص مرکب) چرکین و ناپاک. (ناظم الاطباء). چرکن. چرک آلوده. شوخگین. پلید. طَفِس. (منتهی الارب). || ریم آلود. (ناظم الاطباء). زخم چرکین. جراحت آلوده به چرک و ریم. رجوع به چرک و چرکناکی و چرکن و چرکین شود.

=چرکین

آلوده، چرک‌آلود، چرک‌دار، چرکین، کثیف