معنی چراغ آسمانی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
چراغ آسمانی. [چ َ / چ ِ غ ِ س ْ / س ِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) چراغ آسمان. آفتاب عالمتاب. (مجموعه ٔ مترادفات). کنایه از آفتاب. (آنندراج). چراغ جهانتاب.چراغ سپهر. چراغ عالم افروز. چراغ جهان:
تو شبهای سیه دیدی چه دانی
فروغ این چراغ آسمانی.
وحشی (ازآنندراج).
ز می شد چهره ٔ آن ماه عالمتاب روشنتر
چراغ آسمانی میشود از آب روشنتر.
صائب (از آنندراج).
رجوع به چراغ آسمان و چراغ سپهر شود. || برق (غیاث).
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.