معنی چراغله در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

چراغله. [چ َ / چ ِ ل َ / ل ِ] (اِ) کرم شب تاب را گویند. (برهان) (آنندراج) (جهانگیری) (ناظم الاطباء) (فرهنگ نظام). چراغینه، در لهجه ٔ قدیم آذربایجان. (فرهنگ اسدی ذیل لغت شب تاب). چراغک. شب تاب. کرم کوچک سبزرنگی که بشب چون چراغ نماید. شب چراغ. شب چراغک. کرمک شب تاب:
شب چراغک، چراغله، شب تاب
کرمکی کو بود شب افروزان.
نیازی بخاری (از جهانگیری).
رجوع به چراغک و چراغینه و شب تاب و کرم شب تاب شود.

(چَ غَ لِ) (اِمر.) کرم شب تاب.

"

(اسم) مصغر چراغ -. 2 کرم شب تاب شبچراغک چراغینه.