معنی چارپای بند در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

چارپای بند. [ب َ] (اِ مرکب) کنایه از عناصر اربعه است که آدمی مجموعه ٔ آن است. (آنندراج):
با چنین چارپای بند بود
سوی هفت آسمان شدن دشوار.
سنائی.

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر