معنی چارپای بند در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
چارپای بند. [ب َ] (اِ مرکب) کنایه از عناصر اربعه است که آدمی مجموعه ٔ آن است. (آنندراج):
با چنین چارپای بند بود
سوی هفت آسمان شدن دشوار.
سنائی.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.