چابک رقیب در لغت نامه دهخدا

چابک رقیب. [ب ُ رَ] (ص مرکب) حریف ماهر. رقیب چالاک:
هر نفس این پرده ٔ چابک رقیب
بازییی از پرده برآرد غریب.
نظامی (مخزن الاسرار).