معنی پیش پا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

پیش پا. [ش ِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) جلوی پا. برابر پا. پیش پای:
گر من از باغ تو یک میوه بچینم چه شود
پیش پائی بچراغ تو ببینم چه شود.
حافظ.
|| قسمت مقدم پا. قسمت قدامی پا. روی پا:
از سیاهی دل به تقصیرات خود بینا نشد
مستی طاوس کم از عیب پیش پا نشد.
صائب (از آنندراج).
|| در تداول عوام، پیش پای کسی، لحظه ٔ قبل از آمدن او: پیش پای شما رفت، اندک زمانی قبل از آمدن شما رفت.

پیش پا. (نف مرکب) که ازقبل پاید و پاس دارد. که از پیش پاید. پیش پاینده.

پیش پا. (اِ مرکب) فرش و گلیمی که در دهلیز و یا برابر در اطاق گسترانند.

(صفت) آنکه از قبل پاید و پاسی دارد پیش پاینده. (اسم) جلو پا برابر پا: گر من از باغ تو یک میوه بچینم چه شودک پیش پایی بچراغ تو ببینم چه شودک (حافظ)، بخش مقدم پا قسمت قدامی پای: از سیاهی دل بتقصیرات خود بینا نشد مستی طاوس کم از غیب پیش پا نشد. (صائب) یا پیش پای کسی. لحظه ای پیش از آمدن او: حسن پیش پای شما رفت. یا پیش پای چپ سردادن (نهادن) . هنگام دخول در مسجد و مکانهای مقدم باید اول پای راست را پیش گذاشت و اگر کسی پای چپ جلو نهد خطا وبی احترامی کرده، خوبی را ببدی تلافی کردن: مر جفاگر را چنینها می دهم پیش پای چپ چسان سر می نهم. (مثنوی)