پچپچه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

پچپچه. [پ ِ پ ِ چ َ / چ ِ / پ ُ پ ُ چ َ / چ ِ] (اِ صوت) سخنی را گویند که در السنه و افواه افتد و همه کس بطریق سرگوشی و خفیه بهم گویند. (برهان). پچ پچ. همهمه. فچفچه.

(پِ پِ چِ) (اِصت.) سخنی که بر سر زبان ها بیفتد و مردم آن را به طور درگوشی به یکدیگر بگویند.

سخنی که در افواه بیفتد و مردم آهسته و بیخ‌گوشی به یکدیگر بگویند، پچ‌پچ،

نجوا

(اسم) سخنی را گویند که در السنه و افواه افند و همه کس بطریق سر گوشی و خفیفه بهم گویند سخن آهسته. پچ پچ کردن.