معنی پویه دوان در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی
لغت نامه دهخدا
پویه دوان. [ی َ / ی ِ دَ] (نف مرکب) صفت بیان حالت، پویه دونده: فرره، بسیار گریزنده و پویه دوان. (منتهی الارب). رجوع به پویه شود.
پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا
وارد حساب کاربری
خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید
ثبت نام
کنید.