معنی پندآموز در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

پندآموز. [پ َ] (نف مرکب) آموزنده ٔ پند. ناصح. واعظ. اندرزگوی. || موجب عبرت. عبرت افزا. موجب انتباه:
بوسه خواهم داد ویحک بند پندآموز را (؟)
لاجرم زین بند چنبروار شد بالای من.
خاقانی.

آموزندۀ پند، اندرزگوی، ناصح،

اندرزگو، ناصح، نصیحت‌گو، واعظ