معنی پر و پای در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

پر و پای. [پ َ رُ] (اِ مرکب، از اتباع) پای و پر.تاب و طاقت و قدرت و توانائی. (برهان):
که کاوس بی فر و بی پر و پای
نشسته ست بر تخت بی رهنمای.
فردوسی.
و در فرهنگها این شعر را نیز به فردوسی نسبت کرده اند:
چو این گون هنرها بجای آورد
دلاور شود پرّ و پای آورد.
فردوسی.

(اسم) پای و پر پر و پا.